شرکت در آزمون آنلاین منطق - درس دوم: لفظ و معنا | آزمون شماره 13161

شور فرهاد کجا کم شود از پاسخ تلخ / رو تُرُش کردن شیرین به شکر می‌ماند

بی‌مهر رخت روز مرا نور نماندست / وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست

یا رب آن زاهد خودبین که بجز عیب ندید / دود آهیش در آیینه ادراک انداز

 دی می‌شد و گفتم صنما عهد به جای آر / گفتا غلطی خواجه، در این عهد وفا نیست

حالا که اصرار داری پس فردا تو را خواهیم دید.

مکن تا توانی دل خوش ریش _ و گر می‌کنی می‌کنی بیخ خویش

جرج اسمیت مورخ فلسفه مسیحی است.

دلا خو کن به تنهایی، که از تنها بلاخیزد