شرکت در آزمون آنلاین جامعه‌شناسی 2 - درس دوازدهم: بحران‌های معرفتی و معنوی | آزمون شماره 5726

اصالت بخشیدن به انسان دنیوی، به یأس، ناامیدی و مرگ آرمان­ها منجر شده بود. ـ بی­توجهی به ابعاد دنیوی به بهانه­ی رویکرد معنوی

اصالت بخشیدن به انسان دنیوی، به یأس، ناامیدی و مرگ آرمان­ها منجر شده بود. ـ نیاز فطری آدمی به حقایق قدسی و ماوراءطبیعی

سیاست و اقتصاد جهان غرب، ابعادی جهانی پیدا کرده بود. ـ نیاز فطری آدمی به حقایق قدسی و ماوراءطبیعی

سیاست و اقتصاد جهان غرب، ابعادی جهانی پیدا کرده بود. ـ بی­توجهی به ابعاد دنیوی به بهانه­ی رویکرد معنوی

دوران رنسانس _‌ هجدهم _‌ نیمه اول قرن بیستم _ بیست و یکم

قرون وسطی _ هجدهم _‌ نیمه دوم قرن بیستم _ بیستم

دوران رنسانس _‌ نوزدهم _ نیمه اول قرن بیستم _ بیست و یکم

قرون وسطی _ نوزدهم _ نیمه دوم قرن بیستم _ بیستم

بازگشت مهاجران ساکن کشورهای غربی به‌سوی هویت دینی خود از پیامدهای رویگردانی از سکولاریسم در جوامع غربی بود.

طی قرن بیستم نه‌تنها دین از فرهنگ عمومی مردم خارج نشد بلکه سال‌های پایانی این قرن، شاهد بازگشت مجدد نگاه معنوی و دينی در سطوح مختلف زندگی انسان بود.

بعضی از موج بازگشت که نشانة بحران معنویت در فرهنگ غرب است، با عناوین افول سکولاریسم و پساسکولاریسم یاد کردند.

سکولاریسم و دنیوی‌گرایی، به‌ترتیب، در حوزه‌های هنر، سیاست، اقتصاد و علم مطرح شد و فرهنگ تخصصی هریک از این حوزه‌ها، سکولار و دنیوی شد.

روشنگری مدرن از قرن بیستم مبتنی بر حس و تجربه بود و بر اساس آن شناخت غیرتجربی علمی دانسته می‌شد.

مخدوش شدن استقلال معرفت علمی تجربی، مورد تردید قرار گرفتن هویت روشنگرانه آن را در پی داشت و این امر به منزله تردید در هویت معرفت‌شناختی جهان مدرن بود.

متفکران مدرن زمانی در اصول و مبانی فرهنگ غرب تردید کردند که سیاست و اقتصاد جهان غرب ابعاد جهانی پیدا کرده و نیازمند علمی بود که حضور جهانی آن را توجیه کند اما اندیشه‌های مدرن این ظرفیت را نداشت.

ناتوانی غرب برای توجیه حضور جهانی خود در شرایطی که اقتصاد و سیاستش توانایی این حضور را نداشت، بعد دیگری از بحران معرفتی علمی را آشکار ساخت.