شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دهم : سبک شناسی قرن های 10 و 11 (سبک هندی) | آزمون شماره 6854

نه زنگم کز گران‌جانی به خاطرها گران باشم / سبک چون عکس از آیینۀ ادراک برخیزم

به سبک‌دستی سیلاب فنا ممکن نیست / کز سر راه تو چون سنگ نشان برخیزم

خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکات / کز سر جان و جهان دست‌فشان برخیزم

مغز را پوست حجاب است ز آمیزش پند / کی بود که ز سر هر دو جهان برخیزم

بس کز آب زندگانی چین ابرو دیده‌ام / بی‌محابا می‌کشم چون زخم در بر، تیغ را

ریزش بی‌پرده آب روی سائل می‌برد / زان کند دریا به دست ابر، احسان در لباس

جان به جانان می‌فرستادم دلم می‌رفت و می‌گفت / مفلسی نزلی به خلوتگاه سلطان می‌فرستد

خوش هوای سالمی دارد دیار نیستی / ساکنانش جمله یکتاپیرهن خوابیده‌اند

در مزاج تندخویان گریه را تأثیر نیست / آتش سوزان نمی اندیشد از اشک کباب

ما به یاد خون دل گاهی شرابی می‌خوریم / تشنۀ تیغ است هر زخمی که برمی دارد آب

تا تو از خلوت صبوحی کرده بیرون آمدی / چون چراغ صبحدم در اضطراب است آفتاب

برق را فانوس نتواند حصاری ساختن / بر دل روشن نپوشد جامۀ دیبا نقاب