شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 2840

غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل / که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را

همّت طلب از باطن پیران سحرخیز / زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند

بتی این کاه را چون کوه سنگین می‏ کند آن‌گاه / چه آتش‏ ها که در این کوه برپا می‏ کنم هر شب

سیل خون از جگر آرید سوی بام دماغ / ناودان مژه را راه گذر بگشایید

برون خرام و ببر گوی خوبی از همه کس                   سزای حور بده رونق پری بشکن

چو عندلیب فصاحت فرو شد ای حافظ                     تو قدر او به سخن گفتن دری بشکن

چو عطرسای شود زلف سنبل از دم باد              تو قیمتش به سر زلف عنبری بشکن

به زلف گوی که آیین دلبری بگذار               به غمزه گوی که قلب ستمگری بشکن