شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 1215

تا برآمد از وطن یوسف عزیز مصر شد / دانه،گوهر در زمین پاک غربت می شود

می برد یاد وطن را هزّت و غربت ز دل /  آب چون واصل به گوهر شد جدا کی می شود 

اگرچه لالۀ من ریشه در خاک چمن دارد / ز وحشت برگ برگم داغ غربت در وطن دارد 

نگردد تشنه خاک وطن سیراب در غربت / که یوسف بر لب نیل آرزوی آب چه دارد 

دیدمش خرم و خندان قدح باده به دست

مگر از دیدنم ملول شدی 

آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست

در دم از یار است و درمان نیز هم

الف – د – ج – ب 

د – الف – ب - ج 

ب – ج – الف - د

ج – ب – د – الف

اگر خواهی که پیش افتی به هر گام / به ترک خود بباید گفت ناکام
 

ز فیض خاکساری ، دانه نخل پایداری شد / تو گر از پا درآیی شهسواری می شود پیدا
 

 در معرکه عشق ز جرئت خبری نیست / غیر از سپر انداختن اینجا سپری نیست
 

وقتی دل سودایی می رفت به بستان ها / بی خویشتم کردی بوی گل و ریحان ها

کردم طلب و نیافتم اهل/ اکنون قدم از طلب کشیدم
 

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست
 

کی تواند زد قدم با کاروان/ ناتوانی کاندرین منزل بماند
 

راندیم ز دل هر چه نه با یاد خدا بود/ پس در کنف سایه وی جای گزیدیم