شرکت در آزمون آنلاین
علوم و فنون ادبی 3
-
درس 1: تاریخ ادبیات قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دورهی بازگشت و بیداری)
| آزمون شماره 1937
1-
ادیب‌الممالک فراهانی، پس از آشنا شدن با امیر نظام گروسی کدام تخلص را برای خود برگزید؟
2-
هر سه شخصیت کدام گزینه از افرادی بودند که به نقد شرایط موجود در دوره بیداری پرداختند؟
3-
چند مورد، درباره‌ی حوزه‌های ادبی نثر دورهی بیداری و مشروطه نادرست است؟
الف) ترجمه‌ی آثار اروپایی در ایران با تأسیس چاپ‌خانه در زمان ناصرالدین شاه آغاز شد و «سرگذشت حاجی بابا اصفهانی» اثر جیمز موریه، یکی از مهم‌ترین آثار ترجمه شده در این دوره است که میرزا طبیب اصفهانی آن‌را ترجمه کرده است.
ب) در عصر مشروطه بیش‌ترین رویکرد نویسندگان به رمان‌های تاریخی بود چرا که از سویی نوعی باستان‌گرایی و روحیه‌ی کاوشگرانه در شناخت هویت گذشته میان حاکم بود.
پ) در دورهی فتحعلی شاه با رفت و آمد ایرانیان به اروپا، نوع ادبی نمایش‌نامه‌نویسی رواج یافت و «میرزا حسن‌خان بدیع» اوّلین کسی بود که در ایران به نوشتن نمایشنامه فارسی پرداخت.
ت) مجله‌ی بهار که نشریه‌ی ادبی محسوب می‌شود در سال‌های مشروطه به وسیله‌ی «ملک‌الشعرای بهار» منتشر شد.
ث) قائم مقام فراهانی با تغییر سبک نگارش، تکلّف را در نثر از بین برد و مسائل عصررا با کاربرد زبان و اصطلاحات رایج و آمیخته به شعر و ضرب‌المثل‌های لطیف به سبک بوستان سعدی نوشت.
4-
با توجه به تأسیس انجمن ادبی اصفهان، مشتاق، کاروان‌سالار این انجمن، چه شیوه‌ای را پیش برد؟
5-
در کدام گزینه به نام «سردبیر روزنامه‌ی مجلس در دورهی بیداری» اشاره شده است؟