شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی)

کدام بیت با بقیه ابیات وزن یکسان ندارد؟

بساز با منِ رنجور ناتوان ای یار / ببخش بر من مسکین بینوا ای دوست

نمی‌رود که کمندش همی‌برد مشتاق / چه جای پند نصیحت‌کنان بیهده‌گوست

نه منظوری که با او می‌توان گفت / نه خصمی کز کمندش می‌توان رست

شراب خوردۀ معنی چو در سماع آید / چه جای جامه که بر خویشتن بدرَد پوست

در کدام بیت اختیار وزنی «قلب» به کار رفته است؟

خود غلط است این که او شعر فرستد مرا / خود غلط است این که کس قطره به عمان برد

ما به تو آورده‌ایم درد سر ارچه بهار / درد سر روزگار برد به بوی گلاب

خرمن دانش مراست وآن دگران خوشه‌چین / خوشه به خرمن کسی به تحفه نتوان برد

هر که را گویند باشد نوبتی در آسیا / آسمان چون نوبت ما را فرامش کرده است

اوّلین رکن کدام بیت، مشمول «اختیارات وزنی» شده است؟

به وفای دل من ناله برآرید چنانک/ چنبر این فلک شعوذه‌گر بگشایید

به جهان پشت مبندید و به یک صدمه‌ی آه/ مهره‌ی پشت جهان یک ز دگر بگشایید

سیل خون از جگر آرید سوی بام دماغ / ناودان مژه را راه‌ گذر بگشایید

خبر مرگ جگرگوشه‌ی من گوش کنید/ شد جگر چشمه‌ی خون، چشم عبر بگشایید

در کدام بیت شاعر از اختیارات «آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن»، « تغییر مصوت کوتاه به بلند» ، «بلند بودن هجای پایانی مصراع» و «حذف همزه» استفاده کرده است؟

زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست / پیرهن‌چاک و غزل‌‌خوان و صراحی در دست

برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر / که ندادند جز این تحفه به ما روز الست

به کام تا نرساند مرا لبش چون نای / نصیحت همه عالم به گوش من بادست

نرگسش عربده‌جوی و لبش افسوس‌کنان / نیم‌شب دوش به بالین من آمد بنشست