شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 9972

چمن باز نو شد به شمشاد و سرو / خرامش درآمد به کبک و تذرو

بتان چین به خدمت سرنهادند / بسان سرو بر پای ایستادند 

سایه‌ی بالای آن سرو از سر من کم مباد / زان‌که بر من رحمتی از عالم بالاست این

کسی که قامت او را به سرو نسبت کرد / مکن قبول که کوته‌نظر نگوید راست

به تیره‌روزی من چشم روزگار گریست /  ندانم آن مه تابان چه در کمان دارد

 سخنی به مرده برگو که دوباره زنده گردد /  تو که معجزات عیسی همه در کلام داری

نازم سرت ای شمع که شهری زدی آتش /  و اندیشه ز دود دل پروانه نکردی

بود که ساقی لعل تو در دهد جامی  /  مرا که خون جگر می‌خورم ز ساغر دل