شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18407

هرکه خواهد که شود رهسپر وادی عشق                  ترک جان، دادن سر، معنی اوّل قدم است

زبان تیشه با فرهاد گفتا در دم رفتن                       که راه کوی شیرین را ز سر باید قدم کردن

به لب رسید همان لحظه جان شیرینم                    که دور از آن لب شیرین نوشخند شدم

دست از سر و جان شو به ره عشق که این راه           اوّل قدمش پای زدن بر سر جان است

دربارهای ایرانی‌تبار ادب‌دوست از بین رفت.

زبان شعر جز در سروده های خواجو و حافظ، بهبود یافت.

 صاحبان مذهب‌های مختلف عقاید خود را ابراز می کردند.

قالب قصیده از رونق افتاد.

آنچه می‌خواهند از دنیا، به ایشان رو نهد / رو به دنیا کردگان گر پشت بر دنیا کنند (توصیه به دنیاطلبی)

نکته‌ای کان جست ناگه از زبان / هم چو تیری دان که جست از آسمان (سفارش به نگهداشتن زبان)

چون حباب ار ز آب دلشادی / زود میری از آنکه پر بادی (سرزنش غرور)

 گریه شمع همه شب نه که از درد سرست / چون ز سر رست همه نور شد از گریه برست (نفی خود بینی و ترک خودخواهی)

کاربرد سجع، کنایه و تشبیه در متن مشهود است.

کاربرد واژگان ترکی و مغولی از ویژگی‌های متن است.

در متن حذف فعل به قرینه یافت می‌شود.

این متن از نمونه‌های نثر فارسی دوره‌ دوم است.