شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 2778

آینه‌ات دانی چرا غمّاز نیست؟ / زان‌که زنگار از رُخش ممتاز نیست

هر نسیمی که به من بوی خراسان آرد / چون دم عیسی در کالبدم جان آرد

هزار نقش برآرد زمانه و نبود / یکی چنان که در آیینه تصوّر ماست

دگرباره خیاط باد صبا / بر اندام گل دوخت رنگین قبا

 موج از این بار چنان کشتی طاقت بشکست / که عجب دارم اگر تخته به ساحل برود

دلی از سنگ بباید به سر راه وداع / تا تحمّل کند آن روز که محمل برود

چشم حسرت به سر اشک فرو می گیرم / که اگر راه دهم قافله بر گل برود

سعدی ار عشق نبازد چه کند ملک وجود؟ / حیف باشد که همه عمر به باطل برود

چنان در قید مهرت پای بندم              که گویی آهوی سر در کمندم

نه مجنونم که دل بردارم از دوست         مده گر عاقلی بیهوده پندم

گر آوازم دهی من خفته در گور          برآساید روان دردمندم

سری دارم فدای خاک پایت           گر آسایش رسانی ور گزندم