شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 19049

دندانۀ هر قصری پندی دهدت نونو/ پند سر دندانه بشنو ز بن دندان

مبارزان جهان، قلب دشمنان شکنند/ تو را چه شد که همه قلب دوستان شکنی

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا/ تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

از خلاف‌آمد عادت بطلب کام که من/ کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

ج _ ب _ د _ الف

ج _ الف _ د _ ب

د _ ب _ الف _ ج

د _ الف _ ج _ ب

راهم شراب لعل زد ای میر عاشقان / خون مرا به چاه زنخدان یار بخش

ز تاب آتش سودای عشقش / بسان دیگ دایم می‌زنم جوش

جویبار ملک را آب روان شمشیر توست / تو درخت عدل بنشان بیخ بدخواهان بکن

یک عمر پریشانی دلبسته به مویی است / تنها سر مویی ز سر موی تو دورم

ای خسرو سلطان من سلطان سلطانان من/ ای آتشی انداخته در جان زیرکسار من

چون که نورافشان کنی در گاه بخشش روح را / خود چه پا دارد در آن دم رونق اعمال‌ها

ناز و مستی دلبران بر عاشقان زیبا بود/ ناز را با مستی اندر دلبری دمساز کن

دلکی هست مرا وین همه دلبر در پیش/ نتوان دادن یک دل‌، به هزاران دلبر