شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس پنجم: هماهنگی پاره‌های کلام | آزمون شماره 16587

هر هجا تنها یک مصوت دارد.

هجای کشیده معادل یک هجای بلند و یک هجای کوتاه است.

هجای پایانی اوزان شعر فارسی همیشه کشیده محسوب می شود.

هر هجا را همانطور که می خوانیم می نویسیم.

هوار، بازنده، روزها، آسایش

کار، هوادار، بن­بست، دشواری

دور، سراپرده، بی­جا، فرمان

خورد، رمنده، سواری، خداداد

به‌جز دندان کز آب زندگی چون آسیا گردد (16)

دل ما گر ز رهایی شود آزاد، اسیر (13)

از دم تیغ تو احیای شهادت کرده‌ام (15)

 تو صحرای دل بین در آن قطره‌خون (11)

در سوخته پنهان نتوان داشتن آتش

که احتمال نمانده است ناشکیبا را

بگذار تا جان می دهد بدگوی بدفرجام را 

آهسته تا نَبْود خبر رندان شاهدباز را