نمونه سوال فارسی 2 - درس پانزدهم : کبوتر طوقدار | استاد بهمن علامی

در موقع گرفتاري، با هم بودیم پس در موقع آسودگی، سازگاري بهتر است وگرنه خرده گیران فرصت بدگویی پیدا می کنند.

در وقت مصیبت شریک بوده است در وقت آرامش، اجازه دادن بهتر است و الاّ فرصت عیب جویی می یابد.

چون در لحظۀ گرفتاري با او بوده است حال باید به دیدار او برود و الّا دیگران فرصت انتقاد پیدا می کنند.

آن گاه که با هم شریک بودیم، این گرفتاري پیش آمده، حال باید به او اجازه بدهی هرچه می خواهد بگوید.

در موقع گرفتاری، با هم بودیم پس در موقع آسودگی، سازگاری بهتر است و گرنه خرده گیران فرصت بدگویی پیدا می کنند.

در وقت مصیبت شریک بوده است در وقت آرامش، اجازه دادن بهتر است و الّا فرصت عیب جویی می یابد.

چون در لحظة گرفتاری با او بوده است حال باید به دیدار او برود و الّا دیگران فرصت انتقادد پیدا می کنند.

آن گاه که با هم شریک بودیم، این گرفتاری پیش آمده، حال باید به او اجازه بدهی هرچه می خواهد بگوید.

حرم شادی کنان بر طاق ایوان/که مروارید بر تاجش ببارند

زمین می گفت عیشی خوش گذاریم/ازین پس، آسمان گفت ارگزارند.

من جرعه نوش بزم تو بودم هزار سال/کی ترک آبخورد کند طبع خوگرم

زهی حمیده خصالی که گاه فکر صواب/تو را رسد که کنی دعوی جهانبانی

 آخِر : سرانجام ؛ مئونت : یاری                                          

فراغ : دوری ؛ ثقت : اطمینان
 

گزاردن : قرار دادن ؛ ضبط : حفظ و نگهداری                        

صلاح : خیر و نیکی ؛ قضا : سرنوشت