قطعا ریاست چون حسن فاعلی که اصل مقبولیت عمل است خدشه دار شده است.

قطعا اخلاص است چون شرایط صحت و مقبولیت عمل را داراست و پاداش خواهد داشت.

بسته به قصد و هدف فاعل و انجام دهندۀ این کار می تواند مصداق اخلاص یا ریا باشد.

بسته به شکل و ظاهر عمل و حسن فعلی این کار می تواند مصداق اخلاص یا ریا باشد.

اعمال ظاهری مهم نیست آن‌چه اهمیت دارد این است که قلب انسان با خدا باشد.

نیت برای عمل به منزله‌ی جسم و جان برای آدمی است.

حُسن فعلی مؤخّر از حُسن فاعلی است.

انجام فرمان الهی مبتنی بر شکل خاصی از عمل است.

«یا ایّها الّذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرّسول»

«من آمن بالله و الیوم الآخر و عمل صالحاً»

«اشدّاء علی الکفّار رحماء بینهم»

«و قل آمنت بما انزل الله من کتاب»

مبارزة پیوستة پیامبر (ص) با تبعیض‌ نژادی- «قل آمنت بما انزل الله من کتاب و امرت لاعدل»

نگاه متعادل به دنیا و آخرت- «قل من حرّم زینة الله الّتی اخرج لعباده»

محور قرار گرفتن مبارزه با شرک- «من آمن بالله و الیوم الآخر و عمل صالحاً»

دعوت مکرر قرآن به خردورزی- «قل هل یستوی الّذین یعلمون و الّذین لا یعلمون»

انسان ایمان آورد و عمل صالح را قرین پشیمانی لفظی کند. «إنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوابینَ»

 انسان از گناه پشیمان شده و قصد انجام آن ‌را نداشته‌ باشد. «إنَّ اللهَ یَغفرُ الذّنوبَ جَمیعاً»

 انسان از گناه پشیمان شده و قصد انجام آن ‌را نداشته ‌باشد. « إنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوابینَ»

 انسان ایمان آورد و عمل صالح را قرین پشیمانی لفظی کند. «إنَّ اللهَ یَغفرُ الذُّنوبَ جَمیعاً»