این بیت «خشک ابری که بود ز آب تهی / ناید از وی صفت آب دهی»، مؤید کدام استدلال نیازمندی جهان در پیدایش به خدا است؟

رسول خدا (ع) از تفکّر در چه امری در حدیث: «تفکروا فی کلّ شیءٍ وَ لا تفکّروا فی ذاتِ الله»، برحذر داشته است و دلیل آن کدام است؟

اگر از ما بپرسند: «آیا ما می‌توانیم به ذات خدا پی ببریم و بدانیم که او چیست؟»، چه پاسخی را مناسب می‌بینیم؟

از آیة ﴿یا ایّهَا النّاسُ اَنتُمُ الفُقَراءُ اِلَی اللهِ...﴾ کدام مفهوم دریافت می‌گردد؟

اگر در پهنة هستی به‌دنبال وجودی برتر و متعالی باشیم که در پدید آمدن و موجود شدن نیاز به دیگری نداشته باشد، باید واجد کدام شرط باشد و علیّت دست‌اندرکار بودن خداوند در امور عالم را در کدام عبارت قرآنی می‌توان یافت؟