فیلم علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | استاد رضا بیات

محتشم کاشانی ـ کلیم کاشانی

محتشم کاشانی ـ بیدل دهلوی

بابافغانی شیرازی ـ صائب تبریزی

بابافغانی شیرازی ـ محتشم کاشانی

خوشا کسی که چو صائب ز خاکساری‌ها / به دیده خاک زند اعتبار عالم را

بنگر به چشم عبرت و حال جهان ببین / عاقل ز حال‌های چنین گیرد اعتبار

چشم عبرت‌بین چرا در قصر شاهان ننگرد / تا چه سال از حادثات دور گردون شد خراب

زمان ز مرگ بسی چون تو پند داد تو را / برو ز مردن امثال خویش عبرت گیر

از شاعران دوره صفوی است که شعرش حدّ واسط سبک دوره عراقی و هندی است و واقع‌گرایی شاخصه اصلی شعر اوست. (وحشی بافقی)

از شعرای معروف در دوره صفوی است و لقبش «خلاق المعانی ثانی» است. (کلیم کاشانی)

از شاعران دوره صفوی است. او در سرودن شعر مذهبی معروف و ترکیب‌بند عاشورایی او زبانزد است. (محتشم کاشانی)

از شاعران تأثیرگذار قرن یازدهم است که شعرش از نظر دقت، ظرافت و رقّت معانی مشهور است. (بابا‌فغانی شیرازی)

شاعران این عصر، موضوعات و تمثیلات کهن را به مضامین تازه تبدیل و با زبان جدید بیان می‌کردند.

برخی موضوعات شعری مانند شعر ستایشی و درباری و عاشقانه‌های زمینی، مورد توجه شاعران این عصر قرار گرفت.

رفاه اقتصادی و رونق تجارت و کسب و کار در دوره صفوی، موجب توجّه مردم به امور فرهنگی و ادبیات شد.

آشنایی ایرانیان با اروپا موجب دایر شدن قهوه‌خانه‌ها و تجمّع شاعران برای پرداختن به مشاعره، مناظره و نقد آثار شد.