تثبیت جایگاه تخلص در غزل_ستایش عشق

از رونق افتادن قصیده_شادی‌گرایی

جایگزین شدن «می» به جای «همی»_باور به قضا و قدر

باور به اختیار و اراده_ستایش خرد

چهار _ سه

سه _ چهار

دو _ پنج

پنج _ دو

فقدان استعدادهای بزرگ ادبی، منجر به ظاهرسازی و پرداختن به تصنّع شد.

کاسته شدن از صحّت و اتقان مطالب و ضعف و انحطاط فکری از ویژگی‌های بارز این دوره است.

به علّت نبودن استادان بزرگ و از بین رفتن مراکز علمی، تحقیق و تتبّع در بین علما و ادیبان تضعیف شد.

مدّعیان عرفان به درسی کردن عرفان و شرح اصطلاحات آن پرداختند، در نتیجه در این دوره، کتاب‌های عرفانی معتبری به نثر نوشته شد.

برگ بنفشه چون بن ناخن شده کبود                                                                                در دست شیرخواره به سرمای زمهری

دست زی می بر و برنه به سر نیکان، تاج                                                                                  جام بر کف نه و برنه به دل اعدا گاز

ای صنم ماه‌روی خیز به باغ اندر آی                                                                         زان که شد از رنگ و بوی باغ به سان صنم

نشنیده‌ای که فرهاد چگونه سنگ سفتی؟                                                                          نه چو سنگ آستانت که به آب دیده سفتم