مفهوم چند بیت در برابر آن درست است؟ الف) ز سیر گلشن دل پا مکش که داغ تمنّا در انتظار به چندین امید چشم به راهست «طلب یار»ب) عشق داغی است که تا مرگ نیاید نرود هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد «بقای عشق در تمام تاریخ»ج) سعدی به دام عشق تو در پای بند ماند قیدی نکرده‌ای که میّسر شود گریز «جبر و جذبة عشق»د) وجود عشق، عاشق را وجود اندر عدم سازد حقیقت نیست آن عشقی که بر هستی رقم سازد «حیات‌بخشی عشق»ﻫ) رو نیست شو از هستی خود همچون ما کز هستی تو هیچ دری نگشاید «توصیه به ترک خود»و) ماه تابان کیست تا گیرد از آن رخسار نور؟ نیست هر ناشسته‌رویی در خور اکرام دوست «عظمت یار»

آرایه‌های مقابل کدام بیت درست آمده است؟

در کدام گزینه هر دو مصراع بیانگر زمینهً یکسان حماسه نیستند ؟