مفهوم چند بیت در مقابل آنها درست نوشته نشده است؟                              الف) یک شعلة شوخ است که در سیر مقامات         گاه از شجر طور و گه از دار بلند است (جلوه‌های مختلف عشق)                                ب) به تظلم نتوان داد فلک داد اما                  گر لب از ناله ببندی به خود احسانی هست(دعوت به فریاد و اعتراض)                                  ج) با حجاب تن خاکی نتوان واصل شد               کوزة خود بشکن، لب به لب جو بگذار (ترک خود در راه عشق)                                      د) چگونه شاد شود اندرون غمگینم                  به اختیار که از اختیار بیرون است؟(گریزناپذیری از غم عشق)                               ﻫ) میل آن دانة خالم نظری بیش نبود               چون بدیدم ره بیرون شدن از دامم نیست(سختی راه عشق)

چه تعداد از واژه های زیر درست معنا شده است؟

بزم: ضیافت/سامان: درخور/ محب: دوست دار/بی خودی: بی هوشی/ سودا :فروشی/شیدایی :از خود بیخود شدن

مضمون کدام گزینه متفاوت است؟    
 

کدام گزینه با بیت «نی حدیث راه پر خون می‌کند / قصّه‌های عشق مجنون می‌کند» تناسب معنایی ندارد؟    

کدام گزینه با بیت «سینه خواهم شرحه شرحه از فراق / تا بگویم شرح درد اشتیاق» تناسب معنایی دارد؟