مزيت مطلق و نسبي
مزيت مطلق به توانايي يک کشور يا فرد در توليد بيشتر يک کالا يا خدمت نسبت به ديگران با استفاده از منابع مشابه اشاره دارد. در مقابل، مزيت نسبي به توانايي يک کشور يا فرد در توليد يک کالا يا خدمت با هزينه فرصت کمتر نسبت به ديگران اشاره دارد.
مزيت نسبي بر اين اساس است که حتي اگر يک کشور در توليد همه کالاها کارآمدتر باشد، باز هم ميتواند از طريق تخصص در کالاهايي که هزينه فرصت کمتري دارند، سود ببرد.