تشخیص و استعاره در ادبیات فارسی
در ادبیات فارسی، تشخیص و استعاره دو آرایه ادبی مهم هستند. تشخیص به معنای نسبت دادن ویژگی‌های یک موجود زنده به یک شیء یا مفهوم غیرزنده است. استعاره نیز نوعی تشبیه بدون ادات تشبیه است که در آن یکی از طرفین تشبیه به دیگری تشبیه می‌شود.
هر تشخیص لزوماً یک استعاره نیست، زیرا تشخیص می‌تواند به صورت صریح و با استفاده از ادات تشبیه بیان شود. اما استعاره همیشه نوعی تشخیص است، زیرا در آن یک چیز به چیز دیگر تشبیه می‌شود بدون اینکه از ادات تشبیه استفاده شود.
- استعاره نوعی تشبیه بدون ادات تشبیه است.
- تشخیص می‌تواند به صورت استعاره بیان شود.
- هر استعاره می‌تواند یک تشخیص باشد، اما هر تشخیصی لزوماً استعاره نیست.
بنابراین، می‌توان گفت که هر استعاره یک تشخیص است، اما عکس این قضیه همیشه صادق نیست.
