پاسخ
ابتدا به بررسی آرایه‌های ادبی موجود در بیت‌های داده شده می‌پردازیم.
بیت اول: "خوشا چون سروها استادنی سبز / خوشا چون برگ‌ها افتادنی سبز"
- در این بیت، "استادنی" و "افتادنی" از نظر ساختاری و وزنی با هم موزون هستند و هر دو صفت مبالغه هستند. پس موازنه دارند.
بیت دوم: "ما چو ناییم و نوا در ما ز توست / ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست"
- در این بیت، "ناییم" و "نوا" و همچنین "کوهیم" و "صدا" از نظر آوایی و تا حدی معنایی با هم تناسب دارند. این بیت دارای آرایه ترصیع است زیرا دو قسمت مصرع‌ها از نظر وزنی و آوایی با هم موزون هستند.
نتیجه
بیت اول: موازنه دارد.
بیت دوم: ترصیع دارد.
