روش‌های تعیین سن آثار باستانی
برای تعیین سن آثار باستانی از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. یکی از مهم‌ترین این روش‌ها، استفاده از تکنیک‌های تاریخ‌گذاری رادیوکربن است که برای آثار باستانی که حاوی مواد آلی هستند، کاربرد دارد.
- تاریخ‌گذاری رادیوکربن: این روش بر اساس اندازه‌گیری میزان ایزوتوپ کربن ۱۴ در مواد آلی است. با دانستن نیمه‌عمر کربن ۱۴، می‌توان سن نمونه را محاسبه کرد.
- تاریخ‌گذاری پتاسیم-آرگون: برای سنگ‌های آتشفشانی و مواد معدنی خاص استفاده می‌شود و بر اساس واپاشی ایزوتوپ پتاسیم ۴۰ به آرگون ۴۰ است.
- تاریخ‌گذاری درخت‌گاه‌شماری: با بررسی حلقه‌های رشد درختان، می‌توان تاریخ‌های دقیقی را برای برخی از آثار چوبی به دست آورد.
هر یک از این روش‌ها دارای محدودیت‌ها و مزایای خاص خود هستند و انتخاب روش مناسب به نوع و جنس اثر باستانی بستگی دارد.
یادآوری ایمنی: هنگام کار با مواد باستانی، باید از تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده کرد تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود.
