تاثیر مرگ سلول‌های اسکلرانشیم بر پلاسمودسم
سلول‌های اسکلرانشیم نوعی از سلول‌های گیاهی هستند که نقش مهمی در استحکام و پشتیبانی بافت‌های گیاهی دارند. این سلول‌ها معمولاً دیواره سلولی ضخیم و محکمی دارند و پس از بلوغ، اغلب می‌میرند.
پلاسمودسم‌ها کانال‌هایی هستند که بین سلول‌های گیاهی ارتباط برقرار می‌کنند و امکان تبادل مواد و سیگنال‌ها را فراهم می‌آورند.
هنگامی که سلول‌های اسکلرانشیم می‌میرند، پلاسمودسم‌های مرتبط با آنها نیز دستخوش تغییراتی می‌شوند. با مرگ سلول‌ها، محتویات زنده سلول از بین می‌رود، اما ساختارهای دیواره سلولی و برخی از اجزای مرتبط با پلاسمودسم‌ها ممکن است باقی بمانند.
- پلاسمودسم‌ها به طور کامل از بین نمی‌روند، بلکه ارتباط زنده خود را از دست می‌دهند.
- پس از مرگ سلول، پلاسمودسم‌ها دیگر نمی‌توانند نقش ارتباطی خود را ایفا کنند.
بنابراین، با مرگ سلول‌های اسکلرانشیم، پلاسمودسم‌های مرتبط با آنها نیز از نظر عملکردی از بین می‌روند، اما ممکن است اثراتی از آنها در دیواره سلولی باقی بماند.
