در عبارت «شاه ایران با پیله ی خوش گذرانی هایی که دورش می تنید»، آرایه ادبی و دستوری وجود دارد.
«پیله ی خوش گذرانی» کنایه از دور کردن مشکلات و سختیها با تفریح و خوشگذرانی است.
- «پیله تنیدن دور کسی/ چیزی» کنایه از محاصره کردن و به دام انداختن است.
- «خوش گذرانی» صفتی است که به «هایی» متصل شده و اسم ساخته است.
در مجموع، عبارت مذکور دارای آرایه کنایه و ترکیب وصفی است.