پاسخ به سوال جهش ضمير در ابيات فارسي دوازدهم
براي پاسخ به اين سوال ابتدا بايد مفهوم جهش ضمير را در ادبيات فارسي درک کرد. جهش ضمير به تغيير ناگهاني ضمير از يک شخص به شخص ديگر در يک عبارت يا بيت گفته ميشود.
- گزينه 1: "چنان مر دلم را صيد کردي که بازش دل نمي خواهد نشيمن" - در اين بيت ضمير از "تو" (کردي) به "او" (بازش) جهش ميکند.
- گزينه 2: "من از اين هر دو کمان خانه ابروي تو چشم برنگيرم و گرم چشم بدوزند به تير" - در اين بيت ضمير از "من" به "تو" و سپس به "ديگران" (بدوزند) جهش ميکند.
- گزينه 3: "دهلزن گو دو نوبت زن بشارت که دوشم قدر بود امروز نوروز" - در اين بيت ضمير "دوشم" نشاندهنده يک شخص (شاعر) است و جهش ضمير به وضوح ديده نميشود.
- گزينه 4: "گدايي که بر خاطرش بند نيست به از پادشاهي که خرسند نيست" - در اين بيت ضمير "ش" به يک شخص ثالث اشاره دارد و جهش ضمير وجود ندارد.
با بررسي گزينهها، مشخص ميشود که گزينههاي 1، 2 و 4 جهش ضمير دارند. اما گزينه 3 به وضوح جهش ضمير ندارد.
پاسخ نهايي
گزينه 3 ("دهلزن گو دو نوبت زن بشارت که دوشم قدر بود امروز نوروز") فاقد جهش ضمير است.