ذخیره دانشی یا سرمایه فکری به دانش، مهارتها و تجربیاتی اشاره دارد که افراد در طول زمان کسب میکنند و میتوانند در فعالیتهای مختلف به کار ببرند.
این مفهوم در جامعهشناسی و اقتصاد به اهمیت دانش و تواناییهای افراد در توسعه اقتصادی و اجتماعی اشاره دارد.
ذخیره دانشی میتواند به صورت فردی یا جمعی باشد و در سازمانها و جوامع مختلف به اشکال گوناگون نمود پیدا کند.