شکوه روز به پايان رسيد و شب با آرامش خويش فرود آمد؛ کوه، آغوشش را به برف سپرد و سفيدي را بر تن کرد.

نثر ادبی دو جمله

1. شکوه روز به پایان رسید و شب با آرامش خویش فرود آمد.

2. کوه آغوشش را به برف سپرد و سفیدي را بر تن کرد.

تبدیل به نثر ادبی

1. با افول درخشش خورشید، شب آرام آرام بر پهنه زمین گسترده شد.

2. کوهستان با پذیرش برف، لباسی سفید بر تن کرد و منظری دلنشین آفرید.