کنایه و مبالغه دو آرایه ادبی هستند که در شعر فارسی به کار میروند.
کنایه به معنای اشاره به یک مفهوم یا موضوع بدون بیان مستقیم آن است. در کنایه، شاعر به جای بیان مستقیم یک موضوع، به آن اشاره میکند.
مبالغه نیز به معنای اغراق در بیان یک موضوع یا مفهوم است. شاعر با استفاده از مبالغه، موضوع را بزرگتر یا کوچکتر از آنچه هست نشان میدهد.
هر دو آرایه کنایه و مبالغه به شاعر کمک میکنند تا مفاهیم را به شیوهای هنرمندانه و جذاب بیان کند.