در داستان هفت خوان رستم، آرایه‌های ادبی مختلفی به کار رفته است. در این پاسخ به بررسی آرایه‌های مبالغه و کنایه می‌پردازیم.
راهنمایی کوتاه: برای یافتن آرایه‌های مبالغه و کنایه در هفت خوان رستم، باید به دنبال کلماتی باشیم که اغراق‌آمیز یا غیرمستقیم باشند.
گام‌به‌گام:
- ۱) متن داستان هفت خوان رستم را با دقت بخوانید.
- ۲) به دنبال کلماتی بگردید که بیش از حد معمول بزرگ یا کوچک هستند (مبالغه).
- ۳) کلماتی را پیدا کنید که معنای غیرمستقیم دارند (کنایه).
پاسخ نهایی: در ادامه چند مثال از آرایه‌های مبالغه و کنایه در هفت خوان رستم آورده شده است.
مثال برای مبالغه:
- رستم گرز گران به دست گرفت.
- از خروش گرز او کوه لرزید.
- رستم با خروش خود، رود را خشکاند.
مثال برای کنایه:
- «دست بردن» کنایه از آغاز کردن کاری.
- «دل دادن» کنایه از عاشق شدن.
- «چشم براه بودن» کنایه از انتظار کشیدن.
اگر می‌خواهی بیشتر یاد بگیری: می‌توانی داستان‌های دیگر شاهنامه را بخوانی و آرایه‌های ادبی آن‌ها را تحلیل کنی.
