تحلیل آرایه‌های ادبی شعر
شعر «آدم و نوح و خلیل و ابراهیم» از اشعار معروف ادبیات فارسی است که در مدح پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، سروده شده است. در این شعر، آرایه‌های ادبی مختلفی به کار رفته است که دو مورد از آنها، مراعات نظیر و تکرار، هستند.
آرایه‌های ادبی در شعر
- مراعات نظیر: این آرایه به معنای آوردن واژگان هم‌ردیف و مرتبط با یکدیگر است. در این شعر، نام انبیاء مختلف مانند آدم، نوح، خلیل و ابراهیم، نمونه‌ای از مراعات نظیر است زیرا همه این نام‌ها به سلسله انبیاء و پیامبران الهی اشاره دارند.
- تکرار: تکرار یک آرایه ادبی است که در آن یک واژه یا عبارت بیش از یک بار تکرار می‌شود. در این شعر، اگرچه در نگاه اول تکرار به چشم نمی‌خورد، اما با بررسی دقیق‌تر می‌توان دریافت که تکرار برخی حروف یا کلمات می‌تواند به عنوان تکرار محسوب شود.
با توجه به بیت‌های شعر و آرایه‌های به کار رفته در آن، می‌توان نتیجه گرفت که شاعر با استفاده از آرایه‌های مختلف، سعی در تقویت پیام و محتوای شعری خود داشته است.
یادآوری ایمنی: در هنگام مطالعه و تحلیل اشعار، به مفاهیم و پیام‌های عمیق آنها توجه کنید.
