مصدر اسمی است که بیانگر انجام کار یا داشتن حالتی است بدون آنکه بر زمان یا شخص خاصی دلالت کند.
- ساختن
- دیدن
- رفتن
در این مثالها، مصدرها نشاندهنده انجام کار هستند.
راهنمایی کوتاه:
مصدر فعلی است که به انجام کاری یا داشتن حالتی اشاره میکند.
گامبهگام:
۱) مصدر را تعریف کنید: مصدر اسمی است که انجام کاری را نشان میدهد.
۲) مثالهایی از مصدر بزنید: رفتن، دیدن، شنیدن.
۳) تفاوت مصدر با فعل را توضیح دهید: مصدر زمان و شخص خاصی ندارد.
پاسخ نهایی:
مصدر اسمی است که انجام کاری یا داشتن حالتی را بدون اشاره به زمان یا شخص خاص بیان میکند.
مثال مشابه:
مصدر «نوشتن» نشاندهنده انجام کار نوشتن است.
