همدرس
دو بیت آخر شعر ستایش به این صورت هستند: "هم تو به عنایت الهی آنجا قدمم رسان که خواهی / از ظلمت خود رهایی‌ام ده با نور خود آشنایی‌ام ده"
معنی این دو بیت این است که: "تو نیز با کرامت و بخشش الهی، مرا به هر جا که می‌خواهی ببر. از تاریکی خود نجاتم بده و با نور خودم را به من بشناسان.
شاعر در این ابیات از خداوند درخواست هدایت و رهایی از جهل و نادانی را دارد.
نمونه سوال بدون پاسخ
محمّد شیخ الاسلامی
تشریحی
فائزه محرابی و مصطفی ناصری
تشریحی
فائزه محرابی و مصطفی ناصری
تشریحی
فائزه محرابی و مصطفی ناصری
تشریحی
فائزه محرابی و مصطفی ناصری
