مصدر چیست؟
مصدر کلمه‌ای است که مفهوم انجام دادن یک کار را می‌رساند؛ اما زمان انجام گرفتن آن را مشخص نمی‌کند. به عبارت دیگر، مصدر نام مصدر است و مفهوم اصلی فعل را در بر دارد. مانند: رفتن، دیدن، شنیدن
بن ماضی، مضارع و آینده
برای ساختن بن ماضی، کافی است که از مصدر، ن آخر آن را حذف کنیم. مثلاً بن ماضی مصدر «رفتن»، «رفت» است.
برای ساختن بن مضارع، باید به مصدر ن آخر آن را حذف کنیم و سپس فعل امر بسازیم. مثلاً بن مضارع مصدر «رفتن»، «رو» است؛ زیرا فعل امر آن «برو» است.
زبان فارسی فاقد بن آینده است و برای بیان آینده از مضارع اخباری یا ماضی استمراری کمک می‌گیریم.
مثال‌ها
- مصدر: رفتن، بن ماضی: رفت، بن مضارع: رو
- مصدر: دیدن، بن ماضی: دید، بن مضارع: بین
