راهنمایی کوتاه: مصدر فعلی است که به کار اصلی فعل اشاره میکند و فاقد شناسه است.
گامبهگام:
- مصدر فعلی است که به مفهوم اصلی فعل اشاره دارد.
- مصدرها فاقد شناسه هستند و نمیتوانند به تنهایی زمان یا شخص را نشان دهند.
- برای ساختن مصدر، معمولاً به شکل ساده فعل «-ن» یا «-تن» اضافه میشود.
پاسخ نهایی: مصدر شکل پایه و اصلی فعل است که بدون شناسه و علامتهای صرفی است.
مثال مشابه: مصدر «رفتن» یا «خواندن».