نافلزات معمولاً روی آب شناور نمیمانند.
اکثر نافلزات چگالی بیشتری نسبت به آب دارند و بنابراین در آب غرق میشوند.
به عنوان مثال، گوگرد و کربن (در شکل گرافیت) هر دو نافلز هستند و چگالی آنها بیشتر از آب است.
با این حال، برخی از نافلزات مانند اکسیژن و نیتروژن در دمای اتاق به صورت گاز هستند و بنابراین روی آب شناور میمانند، اما نه به این دلیل که جامد آنها روی آب شناور میماند، بلکه به این دلیل که به صورت گاز هستند.
در مجموع، نمیتوان گفت که همه نافلزات روی آب شناور میمانند.