شکر زبانی و شکر عملی
شکر به معنای قدردانی و سپاسگزاری از نعمتهای خداوند است. شکر به دو شکل زبانی و عملی انجام میشود.
- شکر زبانی: یعنی با زبان و کلام، از خداوند به خاطر نعمتهایی که به ما داده است تشکر کنیم. مانند گفتن «الحمدلله» و «سپاس خداوند را».
- شکر عملی: یعنی با انجام کارهای خوب و مفید، نعمتهای خداوند را جبران کنیم. مانند کمک به نیازمندان و انجام دادن وظایفمان با دقت و تلاش.
شکر عملی نشاندهندهٔ این است که ما نه تنها با زبان، بلکه با عمل خود نیز قدردان نعمتهای خداوند هستیم.