ماضی استمراری یک نوع فعل در زبان فارسی است که برای بیان کاری که در گذشته به طور مداوم یا مکرر انجام می‌شده، به کار می‌رود.
راهنمایی کوتاه: ماضی استمراری فعلی است که نشان می‌دهد کاری در گذشته به طور پیوسته در حال انجام بوده است.
- ساختار ماضی استمراری: می + بن ماضی + شناسه‌های فعل
- مثال: می‌رفتم، می‌خواند، می‌نوشتیم
گام‌به‌گام:
- برای ساختن ماضی استمراری، ابتدا بن ماضی فعل را مشخص کنید.
- سپس «می» را به ابتدای بن ماضی اضافه کنید.
- در نهایت، شناسه‌های فعل را به انتهای آن بیفزایید.
پاسخ نهایی: ماضی استمراری برای بیان استمرار یا تکرار یک عمل در گذشته به کار می‌رود.
مثال مشابه: «او همیشه در کلاس درس می‌نشست و به دقت گوش می‌داد.»
اگر می‌خواهی بیشتر یاد بگیری: می‌توانی با مطالعه کتاب‌های دستور زبان فارسی یا انجام تمرین‌های بیشتر، درک بهتری از ماضی استمراری کسب کنی.
