استفهام انکاری یعنی پرسشی که در آن انکار نهفته است. سعدی در اشعار خود از این آرایه استفاده کرده است.
به عنوان مثال در این بیت: «مگرم زنده به عشقت به همین درد بس است / ورنه درمان طلبم ز که دوا خواهم کرد؟»
- سعدی با استفاده از استفهام انکاری، تاکید می‌کند که کسی را برای درمان درد خود نمی‌خواهد.
راهنمایی کوتاه: استفهام انکاری در شعر سعدی به کار رفته و به معنای پرسشی است که در آن انکار وجود دارد.
گام‌به‌گام:
- ۱) بیت مورد نظر را انتخاب کنید.
- ۲) آرایه‌های ادبی به کار رفته در آن را شناسایی کنید.
- ۳) مفهوم استفهام انکاری را در بیت درک کنید.
پاسخ نهایی: سعدی در این بیت با استفاده از استفهام انکاری، بیان می‌کند که به عشق و درد ناشی از آن وفادار است و درمان نمی‌خواهد.
مثال مشابه: «چه کنم گر همه عالم به تو فریاد کنند / که من از فتنهٔ چشم تو به فریاد آمدم»
اگر می‌خواهی بیشتر یاد بگیری: به اشعار دیگر سعدی مراجعه کن و آرایه‌های ادبی مختلف را در آنها شناسایی کن.
