تحلیل بيت
در اين بيت از ديوان شمس، مولانا به نقش اخلاص در عمل اشاره کرده است. کلمه 'اخلاص' به معنای خلوص نیت و انجام کار برای رضای خدا بدون غرض و دغل است.
معنی بيت
اين بيت به ما می‌آموزد که از علی (ع) اخلاص در عمل بياموزيم. شير خدا (علی) منزه از دغل و نفاق است و اخلاص او در عمل، الگویی برای ما است.
نتيجه‌گيری
اخلاص در عمل به اين معناست که ما بايد کارهای خود را با نيت خالصانه و تنها برای رضای خدا انجام دهيم. اين موضوع در آموزه‌های دينی و اخلاقی اهميت بسياری دارد.
يادآوری اخلاقی: داشتن اخلاص در کارها و پرهيز از نفاق و دغل، می‌تواند ما را به انسان‌های بهتری تبديل کند.
