ابتکارات معماران ایرانی در دوره سلجوقی
یکی از مهمترین ابتکارات معماران ایرانی در دوره سلجوقی، استفاده از گنبدهای دوپوسته و همچنین توسعه و تکامل مساجد چهارایوانی بوده است. این ابتکارات نه تنها نشاندهنده خلاقیت و نوآوری معماران این دوره است، بلکه تأثیر زیادی بر معماری دورههای بعد نیز داشته است.
- گنبدهای دوپوسته: این گنبدها به معماران اجازه میداد تا ارتفاع بنا را افزایش دهند و در عین حال وزن سازه را کاهش دهند.
- مساجد چهارایوانی: این سبک معماری به یک الگوی رایج برای ساخت مساجد در ایران تبدیل شد و نمادی از معماری اسلامی ایرانی است.
این ابتکارات نشاندهنده اوج خلاقیت و مهارت معماران ایرانی در دوره سلجوقی است.