ایزوتوپ و پرتوزایی
ایزوتوپ‌ها اتم‌هایی از یک عنصر هستند که عدد اتمی یکسان ولی عدد جرمی متفاوت دارند. این تفاوت به دلیل تعداد نوترون‌های متفاوت در هسته آن‌ها است.
پرتوزایی به خاصیتی اشاره دارد که برخی از هسته‌های ناپایدار از خود نشان می‌دهند و در آن، هسته‌ها به طور خودبه‌خود پرتوهایی مانند آلفا، بتا و گاما منتشر می‌کنند.
- ایزوتوپ‌های پرتوزا، هسته‌های ناپایداری دارند که با انتشار پرتو، به هسته‌های پایدارتر تبدیل می‌شوند.
- این فرآیند به عنوان واپاشی هسته‌ای شناخته می‌شود.
برای مثال، کربن-۱۴ یک ایزوتوپ پرتوزا است که در تعیین سن اشیاء باستانی کاربرد دارد.
یادآوری ایمنی: کار با مواد پرتوزا نیازمند رعایت اصول ایمنی و استفاده از تجهیزات حفاظتی مناسب است.
