بیایید این شعر را با هم بررسی کنیم: «ای دل غمدیده» یک ندا یا منادا است که شاعر به دل غمدیدهاش خطاب میکند.
- «ای دل غمدیده» یک ندا است که نشاندهندهٔ خطاب قرار دادن دل است.
- «غمدیده» صفت دل است و به آن آرایهٔ تشبیه یا استعاره نمیگویند، اما ترکیب «دل غمدیده» دارای آرایهٔ مجاز یا کنایه است.
آرایهٔ اصلی در این عبارت، «ندا» است.
در ادبیات فارسی، ندا به کار بردن حرف ندایی مانند «ای» برای خطاب کردن کسی یا چیزی است.
پاسخ نهایی: آرایهٔ اصلی «ندا» است.