پاسخ به سوال فعل هاي ناگذرا و گذرا در شعر فارسي نهم
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید مفهوم فعل های ناگذر و گذرا را مرور کرد. سپس به بررسی گزینه های داده شده پرداخت.
- فعل ناگذرا (لازم): فعلی است که برای کامل شدن معنی به مفعول نیاز ندارد.
- فعل گذرا (متعدی): فعلی است که برای کامل شدن معنی به مفعول نیاز دارد.
اکنون به بررسی گزینه ها می پردازیم:
- گزینه 1: "گر بماند دشمن از هر سو / خانه ها ما تنگ خواهد شد" - "ماندن" فعل ناگذر و "تنگ شدن" نیز فعل ناگذر است.
- گزینه 2: "کودک تنها به روی خاک ریز آمد / صد هزاران چشم قاب کودک ما شد" - "آمدن" فعل ناگذر و "شد" در اینجا به معنای "تبدیل شدن" است که می توان آن را ناگذر در نظر گرفت.
- گزینه 3: "کودکی از دامن این موج جست / از کمند آرزو ها رست" - "جستن" و "رستن" هر دو فعل ناگذر هستند.
- گزینه 4: "با صدای صاف و روشن گفت / من حسین کوچک ایران زمین هستم" - "گفتن" فعل گذرا و "هستم" نیز فعلی است که در اینجا به کار رفته است.
با بررسی گزینه ها مشخص می شود که در گزینه های 1، 2 و 3 هر دو فعل ناگذر هستند. اما در گزینه 4 فعل "گفتن" گذرا و "هستم" نیز نوعی فعل ربطی است.
پس گزینه ای که در آن هر دو فعل ناگذر یا گذرا نیستند، گزینه 1 است که هر دو فعل آن ناگذر هستند.
یادآوری ایمنی: در هنگام مطالعه و بررسی متون دقت کافی داشته باشید.
