فعل هاي ناگذرا و گذرا در شعر فارسي نهم

پاسخ به سوال فعل هاي ناگذرا و گذرا در شعر فارسي نهم

برای پاسخ به این سوال ابتدا باید مفهوم فعل های ناگذر و گذرا را مرور کرد. سپس به بررسی گزینه های داده شده پرداخت.

• فعل ناگذرا (لازم): فعلی است که برای کامل شدن معنی به مفعول نیاز ندارد.
• فعل گذرا (متعدی): فعلی است که برای کامل شدن معنی به مفعول نیاز دارد.

اکنون به بررسی گزینه ها می پردازیم:

• گزینه 1: "گر بماند دشمن از هر سو / خانه ها ما تنگ خواهد شد" - "ماندن" فعل ناگذر و "تنگ شدن" نیز فعل ناگذر است.
• گزینه 2: "کودک تنها به روی خاک ریز آمد / صد هزاران چشم قاب کودک ما شد" - "آمدن" فعل ناگذر و "شد" در اینجا به معنای "تبدیل شدن" است که می توان آن را ناگذر در نظر گرفت.
• گزینه 3: "کودکی از دامن این موج جست / از کمند آرزو ها رست" - "جستن" و "رستن" هر دو فعل ناگذر هستند.
• گزینه 4: "با صدای صاف و روشن گفت / من حسین کوچک ایران زمین هستم" - "گفتن" فعل گذرا و "هستم" نیز فعلی است که در اینجا به کار رفته است.

با بررسی گزینه ها مشخص می شود که در گزینه های 1، 2 و 3 هر دو فعل ناگذر هستند. اما در گزینه 4 فعل "گفتن" گذرا و "هستم" نیز نوعی فعل ربطی است.

پس گزینه ای که در آن هر دو فعل ناگذر یا گذرا نیستند، گزینه 1 است که هر دو فعل آن ناگذر هستند.

یادآوری ایمنی: در هنگام مطالعه و بررسی متون دقت کافی داشته باشید.