جزوه علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | استاد سعید جعفری

گوشه ابروی توست منزل جانم / خوشتر از این گوشه پادشاه ندارد 

ای یوسف خوش نام ما، خوش می روی بر بام ما / ای درشکسته جام ما، ای بردريده دام ما

در عدم هم ز عشق، بویی هست / گل، گریبان دریده می آید

طبعی به هم رسان که بسازی به عالمی / یا همتی که از سر عالم توان گذشت

به آزادگی پیش رو چون بمردی/ به مخبر پسندیده همچون به منظر

بسی رنج بردم در این سال سی/ عجم زنده کردم بدین پارسی

ور از جهل غایب شدم روز چند/ کنون کامدم در به رویم مبند

سعادت به بخشایش داور است/ نه در چنگ و بازوی زورآور است

ای به ازل بوده و نابوده ما/ وی به ابد زنده و فرسوده ما

جرمی ندارم بیش از این کز جان وفادارم تو را/ ور قصد آزارم کنی هرگز نیازارم تو را

دانه دل کاشته‌‌ای زیر چنین آب و گلی/ تا که بهارت نرسد او شجری می‌‌نشود

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی/ نروم جز به همان ره که توام راه نمایی

ای به ازل بوده و نابوده ما/ وی به ابد زنده و فرسوده ما

ای همه هستی ز تو پیدا شده/ خاک ضعیف از تو توانا شده

پرورش‌‌آموز درون‌‌پروران/ روز برآرنده‌‌ی روزی‌‌خوران

چو خواهی که نامت بود جاودان/ مکن نام نیک بزرگان نهان

چو از این هوش برستی به مساقات و به مستی / دهدت صد هش دیگر کرم باده‌فروشت (U--U--U--U-)

درِ اندیشه ببستم قلم وهم شکستم/ که تو زیباتر از آنی که کنم وصف و بیانت (UU--UU--UU--UU--)

می‌کشد آن شه رقمی دل به کَفَش چون قلمی/ تازه کن اسلام دمی خواجه رهاکن گله را (--U---U---U---U-)

امشب سبک‌تر می‌زنند این طبل بی‌هنگام را / یا وقت بیداری غلط بوده است مرغ  بام را (-UU--UU--UU--UU-)