آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 9496

به مصلحت اوست، گرچه خود بدان مصلحت آگاه نباشد. _ کمک‌کننده و امید دهنده به اوست.

به مصلحت اوست، گرچه خود بدان مصلحت آگاه نباشد. _ با فکر و اندیشه بهترین راه ممکن را انتخاب می‌کند.

خدای حکیم جهان را اداره می‌کند و ارادة انسان در کنار اوست. _‌ کمک‌کننده و امید دهنده به اوست.

خدای حکیم جهان را اداره می‌کند و ارادة انسان در کنار اوست. _‌ با فکر و اندیشه بهترین راه ممکن را انتخاب می‌کند.

«الیس الله بکاف عبده»

«و من یتوکل علی الله فهو حسبه …»

«و عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم …»

«قل افرایتم ما تدعون من دون الله …»

ماندن – کسب مقبولیت در جمع

ماندن – توکل و اعتماد بر خدا

رفتن – کسب مقبولیت در جمع

رفتن – توکل و اعتماد بر خدا

انسان متوکل در کارهای خویش بر خدا توکل می‌کند و ابتدا همة کارهایش را به او می‌سپارد.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد، یعنی فکر و اندیشة خود را به‌کار گیرد.

ابزار و اسباب بنابر علم الهی برای انسان مهیا شده است و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

به جای پناه بردن به دیگری با نیت خالص به خدا پناه آورند.

به جای غفلت از خدا و آخرت، به کار و تلاش در عبادت بپردازند.

به جای دعا، مسئولیت خود را انجام دهند و تنبلی نکنند.

به جای تکرار گناه، از آن بازگشته و عمل صالح انجام دهند.