آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 8531

مستقیم _ نوجوانی و جوانی

مستقیم _ بزرگسالی

معکوس _ نوجوانی و جوانی

معکوس _ بزرگسالی

«وَ مَن یَتَوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمرِهِ ...»

 «قُل اَفَرَاَیتُم ما تَدعونَ مِن دونِ اللهِ اِن اَرادَنیَ اللهُ بِضُرٍّ ...»

 «وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم ...»

«قُل اَفَاتَّخَذتُم مِن دونِهِ اَولیاءَ لا یَملِکونَ لِاَنفُسِهِم نَفعاً ...»

ابزار و اسباب بنابر توکل فرد قرار داده شده و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و مصلحت خود را بشناسد و به آن عمل کند.

توکل‌کننده‌ای که اهل معرفت باشد، برای راهیابی به نیازهایش، از ابزار و اسباب بهره می‌جوید.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و از ابتدا همة کارها را به خداوند حکیم و قادر بسپارد.

«شما سربار دیگران هستید.» _ «تا در طلب گوهرکانی، کانی / تا در هوس لقمة نانی، نانی»

«خدا برای اصلاح کارتان از خودتان آماده‌تر است.» _ «تا در طلب گوهرکانی / تا در هوش لقمة نانی، نانی»

«خدا برای اصلاح کارتان از خودتان آماده‌تر است.» _ «گر تو کل می‌کنی در کار کن / کشت کن پس تکیه بر جبّارکن»

«شما سربار دیگران هستید.» _ «گر تو کل می‌کنی در کار کن / کشت کن پس تکیه بر جبّارکن»

«إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ» - «فَهُوَ حَسْبُهُ»

«عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ» - «فَهُوَ حَسْبُهُ»

«إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ» - «هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»

«عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ» - «هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»