آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 6475

سرانجام انسان به‌صورت جنبة باطنی عمل در آخرت نمایش داده می‌شود. _ «و عَسی ان تَکرَهوا شیئاً و هُو خیرٌ لَکُم»

سرنوشت ابدی انسان‌ها بر اساس رفتار آن‌ها در دنیا تعیین می‌شود. _ «و عَسی ان تَکرَهوا شیئاً و هُو خیرٌ لَکُم»

سرنوشت ابدی انسان‌ها بر اساس رفتار آن‌ها در دنیا تعیین می‌شود. _ «اِن أَرادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَل هُنََّ كاشِفاتُ ضُرِّهِ»

سرانجام انسان به‌صورت جنبة باطنی عمل در آخرت نمایش داده می‌شود. _ «اِن أَرادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَل هُنََّ كاشِفاتُ ضُرِّهِ»

آن‌ها به جای پناه بردن به دیگران با نیت خالص به خداوند پناه بیاورند _ سربار دیگران

 آن‌ها به جای امید داشتن به دیگران نتیجة کار خود را به خدا بسپارند _ سربار دیگران

 آن‌ها به جای پناه بردن به دیگران با نیت خالص به خداوند پناه بیاورند _ متوکلان بر خدا

 آن‌ها به جای امید داشتن به دیگران نتیجة کار خود را به خدا بسپارند _ متوکلان بر خدا

در برابر ارادة خدا تمام عوامل مؤثر، تأثیرگذاری خود را از دست می‌دهند.

خدای رحمان همة موجودات را آفرید و رحمتش را در همه‌جا و بی‌انتها گستراند.

حوادث جهان و از جمله کارهای انسان، تحت ارادة خداوند و مظهری از قضا و قدر اوست.

اگر عشق و محبت انسان از امور محدود فراتر رود، دل به سرچشمة کمالات خواهد سپرد.

«الیس الله بکاف عبده»

«و من یتوکل علی الله فهو حسبه …»

«و عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم …»

«قل افرایتم ما تدعون من دون الله …»

توکل کردن، فقط به معنای گفتن جملة «خدایا، بر تو توکل می‌کنم» نیست.

توکل در جایی درست است که انسان واقعاً خدا را تکیه‌گاه خود ببیند و حقیقتاً به او پناه آورد.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و فقط با نیت خالص به خدا پناه آورد.

توکل در جایی درست است که ابتدا انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد و سپس بر خدا توکل کند.