آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - علوم و فنون ادبی 1 | آزمون شماره 16327

فارسی میانه ـ فارسی باستان ـ پهلوی ـ پارتی

فارسی باستان ـ پارتی ـ پهلوی ـ فارسی نو

فارسی نو ـ پهلوی ـ فارسی باستان ـ پارتی

پهلوی ـ پارتی ـ فارسی نو ـ فارسی باستان

آن‌چه دیدی بر قرار خود نماند / و این چه بینی هم نماند برقرار

منجنیق آه مظلومان به صبح / سخت گیرد ظالمان را در حصار

چو آفتاب به شمشیر شعله برخیزد / سپاه شب به هزیمت چو دود بگریزد

چو شد نیزه‌ها بر زمین سایه‌دار / شکست اندر آمد سوی مایه‌دار

 شعر این دوره به سبب آوردن ترکیب‌های تازه، استعاره‌های دلپذیر، تشبیهات گوناگون و به‌کارگیری انواع توصیف، مصنوع و پیچیده است.

شعر حکمی با رودکی و شهید بلخی قوت یافت. حماسه ملی ایران و شعر حماسی با فردوسی به اوج رسید.

آوردن موعظه و نصیحت در شعر پارسی از آغاز قرن چهارم معمول گردید و شعر حکمی و اندرزی در دوره سلجوقیان به پختگی رسید.

مفاهیم ذهنی شاعران این عصر از قلمرو تعالیم کلی اخلاقی فراتر می‌رفت.

رسم بدعهدی ایّام چو دید ابر بهار / گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

 قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم / تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم

 مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر / که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

 گردون، مرا زِ محنت هستی، رها نخواست / مرگم رسیده بود ولیکن خدا نخواست