آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس ششم: سجع و انواع آن | آزمون شماره 14898

خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد و لطف بی‌وقت هیبت ببرد.

پادشه باید که تا به حدی خشم نراند که دوستان را اعتماد نماند.

من تو را از حق تعالی به دعا خواستم تا چشمم به تو روشن باشد و دل شاد و خرّم.

حریص با جهانی گرسنه است و قانع به نانی سیر.

این فرزند تو است که بر وی نعمت خود تمام کردم و نواخت خود بر وی نهادم

آدم همه پدری کرد هرگز پسری نکرده بود. پس پدری کردن گذاشت به میراث نه پسری کردن

طالب علم عزیز است و طالب مال ذلیل

دوستی را که به عمری فرا چنگ آرند، نشاید که به یک دم بیازارند

یک

دو

سه

چهار

تا توانی از نیکی‌کردن میاسا و خود را به نیکی و نیکوکاری به مردم نما

رنج هیچ کس ضایع مکن و همه کس را به‌سزا حق‌شناس باش

اثر غم و شادی پیش مردمان بر خود پیدا مکن

هرکه دست از جان بشوید هرچه در دل دارد بگوید